'Overwerken' vs. shoppen

Beste mensen,

Jeetje, ik ben alweer zes weken weg! Aan de ene kant lijkt de tijd te vliegen en heb ik het gevoel dat ik alles hier heel snel moet doen omdat anders de tijd voorbij is. Aan de andere kant is het nu pas half september en gaat de tijd steeds minder snel omdat veel dingen hier nu niet meer nieuw zijn. Toch voelt het alsof ik haast moet maken met leuke dingen doen, en haast is iets wat niet goed samen gaat met Curaçao… ;)

Maandag ging het goed op stage. Vandaag was het eerste kampoverleg; tijdens het kamp gaan alle stagiaires samen de spellen voor de vrijdagochtend verzorgen. Al met al hebben we heel wat goede ideeën. ’s Middags heb ik voornamelijk noodzakelijke dingen gedaan (boodschappen omdat ik echt níets meer in huis had, en de was) en even geskyped. ’s Avonds gekookt en verder niet zo veel gedaan.
Dinsdag was Dide ziek, dus moest ik al mijn begeleidingsgroepjes weer eens alleen doen. Dit ging prima; het was een lekker drukke dag. Ik heb zelfs met twee kinderen ‘gepapier-machéed’, wat een kliederboel was dat! Het heeft me een half uur gekost om alles weer op te ruimen, maar de kinderen hadden het erg naar hun zin ;) Na schooltijd kwamen ze op de opvang iemand tekort en werd aan mij gevraagd of ik wilde bijspringen. Ik ben ook de beroerdste niet, dus vooruit dan maar… Ik had eigenlijk helemaal niet genoeg eten bij me, maar gelukkig kon ik iets mee-eten van de warme maaltijd (nasi met kip) die de kinderen kregen. De rest van de middag heb ik o.a. met kinderen gespeeld, kinderen voorgelezen en de kinderen in de gaten gehouden. Ik was blij toen ik om kwart voor zes naar huis kon, want ik had vanaf half 8 ‘s ochtends nog geen rustig moment gehad. Nu ben ik best gewend om zo veel uur op een dag te werken, maar de hele dag met kinderen werken is mentaal gezien echt vermoeiender dan achter de toonbank staan. Eenmaal thuis even lekker gedouched (bij de opvang ben ik zo’n beetje de hele middag buiten bezig geweest, daar word je best plakkerig van… en sowieso was ik ook al plakkerig van de papier-maché-lijm). Daarna heb ik maar weer eens gekookt en toen nog even buiten gezeten. Er moesten ook nog verslagen voor stage gemaakt worden, dat heb ik dus ook nog moeten doen. Rond een uur of tien ging mijn kaarsje toch echt uit…
Woensdag was het juist weer en rustige dag op stage. ’s Middags had ik dan ook alle tijd om met huisgenootjes een paar winkeltjes in de buurt af te gaan. Ik kon alleen niets leuks vinden. ’s Avonds gekookt (voor het eerst sinds ik hier ben géén groente…alleen maar aardappelkroketjes en kipnuggets) en m’n stageverslag gemaakt.
Donderdag ging het op stage ook weer goed, ik was onwijs vroeg thuis. Aangezien er nog een paar huisgenootjes vrij waren, zijn we gezellig Punda in gegaan ;) Daar heb ik een héél leuk jurkje gekocht!! Die winkel was ook de enige waar ik fatsoenlijke kleding heb gezien, de rest was óf te duur óf van te slechte kwaliteit. ’s Avonds weer gekookt en daarna drie huisgenootjes het monopoly-kaartspel uitgelegd. Het duurde even, maar uiteindelijk snapte iedereen het gelukkig.
Vrijdag verliep de stageochtend prima; een kind heeft me echt versteld doen staan door in één keer heel erg vooruit te gaan qua spraak. Dat geeft best een goed gevoel :) ’s Middags heb ik boodschappen gedaan en geskyped met thuis, waar oma ook was (leuk leuk!!). Verder heb ik die dag weinig bijzonders gedaan. ’s Middags en ’s avonds heb ik mij samen met mijn huisgenootjes verbaasd over de toestand in Haren (vanwege het tijdsverschil konden wij alle nieuwe ontwikkelingen op de voet volgen, het was bij ons toen immers niet diep in de nacht maar het begin van de avond). Er loopt nu een actie om project x naar Curaçao te halen, ik hoop maar dat dat niet door gaat…
Zaterdagochtend had ik eerst eens een duik in het zwembad genomen. Het is eigenlijk zonde dat ik dat hier zo weinig doe, maar op de een of andere manier komt het er bijna nooit van (waaraan dat ligt, vraag ik mezelf ook nog steeds af…). Maar zo ’s ochtends vroeg is het heerlijk; het is dan nog niet zo warm en druk omdat het halve huis dan nog slaapt. ‘s Middags was het Wereldstage Amstel Bright-feest. Van tevoren was al bekend dat veel huisgenootjes niet zouden gaan, dus zat ik sterk te twijfelen of ik nou wel of niet zou gaan. De meiden waarmee ik hier het meest omgaan, gingen niet en bleven de hele dag thuis. Omdat ik hier eigenlijk geen zin in had (ik heb het thuis inmiddels wel gezien en wil in het weekend dingen van het eiland zien), heb ik besloten om wél naar het feest te gaan. Gelukkig gingen we uiteindelijk toch nog met 5 mensen van ons huis. We moesten om 13:15 verzamelen bij een huisvesting iets verderop in de straat, waar een bus ons zou oppikken. En inderdaad, wel iets te laat kwam er een bus uit het jaar prik aanrijden. Toen we na een toeristische route veilig bij Kokomo Beach (daar waar ook de full-moonparty was) waren afgezet, hebben we onszelf op strandbedjes geïnstalleerd. Om ‘af te koelen’ konden we zo het (lauwwarme) water in duiken. Het water was echt mega-helder; het was ongeveer vier meter diep maar je kon alles op de bodem zien! Op het vlot had je dan ook een prachtig uitzicht. Toen we op het strand lagen, kwam er ook nog eens een héle grote groep dolfijnen langszwemmen, heel erg mooi en gaaf om te zien :-) Ik had me opgegeven voor het volleybal-toernooi dat door Wereldstage georganiseerd zou worden, met de intentie om dan in ieder geval één keer sportief te zijn geweest in die vier maanden Curaçao. Maar helaas, er waren te veel aanmeldingen en ik was uitgeloot… Vanaf mijn standbedje heb ik wel al het volleybaltalent kunnen aanschouwen, wat ook minstens net zo leuk was. Na het toernooi was de prijsuitreiking én de verloting. Er waren echt hele mooie prijzen te winnen (o.a. een introductieduik, tickets voor Klein Curaçao en vliegtickets naar Bonaire!) maar ik had geen geluk… Na deze zware teleurstelling te hebben verwerkt, kon de barbecue beginnen! Wereldstage had het goed verzorgd met karbonades, aardappelsalade, kipsaté en broodjes hamburger. Toen ik al het lekkers opgepeuzeld had, was de dj al gearriveerd en was het tijd om m’n strandjurkje aan te trekken: een feestje in het donker en met blote voeten in het zand. Ideaal! Om 21:00 uur werden we met de bus weer terug naar huis gebracht. Daar heb ik nog even gezwommen en ben daarna lekker naar m’n bedje gegaan.

Ik zal proberen om binnenkort wat foto’s te uploaden.

Veel liefs.