Zon, zee en stage

Lieve reisverslaglezers/-lezeressen,

Sorry, dit reisverslag is iets vertraagd... Mijn verhaal was al zondag af, maar door technische problemen lukte het niet het verslag te plaatsen. Maar hier is' ie dan!

Inmiddels zit ik hier alweer ruim een maand, de tijd vliegt! Deze week heb ik weer post gehad, wat een verrassing!! :D Mijn muur wordt al steeds meer gevuld met kaarten, bedankt iedereen die daar een aandeel in heeft! En voor degene die daar nog een aandeel in willen hebben: er is nog plek zat over op mijn muur hoor ;)

Met betrekking tot de kritische reacties op mijn vorige reisverslag:
- Tot nu toe heb ik hier nog niet heel veel cultuur gezien. Op mijn stage is sowieso 90% Nederlands, dus daar is weinig van de Antiliaanse cultuur te merken. Behalve dat álles hier echt véél langer duurt dan in Nederland (soms ook op stage). Dit rustige tempo is deels ook wel te verklaren door de hitte, maar het is ook wel echt de mentaliteit van hier. In de supermarkt sta je soms bij de kassa een eeuwigheid te wachten omdat de caissières meestal maar één hand gebruiken om te scannen (waarom is mij een raadsel) en omdat ze alles gewoon iets (of veel) langzamer doen dan in Nederland. Het enige moment wanneer ik echt Antilianen tegenkom, is tijdens het boodschappen doen. Oh ja, en de bouwvakkers die hier in en rond het huis rondlopen. Wat opvalt is dat ze over het algemeen nogal nors kijken, maar helemaal niet zo onvriendelijk zijn als ze eruit zien. Ze praten wel erg temperamentvol (soms schreeuwen ze zo hard dat je minstens denkt dat ze enorme ruzie maken, en dan beginnen ze opeens allemaal te lachen… En omdat ze Papiaments praten kan ik ze ook niet verstaan). Op het eiland zelf is ook niet echt iets van kunst ofzo te ontdekken (daar is het te arm voor) en hoewel ik wel graag naar het slavenmuseum hier wil, en dat ga ik ook heus nog wel een keer doen, kijken de meeste huisgenoten me vreemd aan als ik voorstel om daarheen te gaan… Ook zijn er redelijk wat mensen die niets van makamba’s (blanke Nederlanders) moeten hebben en je dan ook echt nakijken als je ergens loopt.
- Haha, ik denk niet dat ik mijn nieuwe (had ik een oude?) vriend hier ga tegenkomen :) Op stage sowieso niet, en daarnaast zijn de jongens óf dronken (tijdens het uitgaan) óf Antiliaan (en ik had mama beloofd om daar niet mee thuis te komen!). Gelukkig is het niet mijn bedoeling om hier een vriend aan de haak te slaan.
- Over stage mag ik in verband met privacy niet veel zeggen. Het enige wat ik kan melden is dit: ik begeleid drie groepjes met kinderen die extra uitdaging nodig hebben (kinderen uit groep 4, uit groep 5 en uit groep 7), ik begeleid een peuter met een vorm van autisme, een groepje kleuters met spraak-taalproblemen, ik geef sociale vaardigheidstraining aan een groepje kleuters en ‘werk’ individueel met een jongetje om hem meer op zijn gemak te laten voelen (hij is net nieuw op Curaçao). Ik doe veel ervaring op met verschillende leeftijden, dat is super leerzaam. Verder is het niet echt sluitend bij mijn studie, maar daar ging ik bij aanvang ook niet vanuit en dat is ook niet erg.

Vorige week zondag had ik zoals ik al heb gezegd in m’n vorige verslag een rustige dag. ’s Ochtends m’n kamer schoongemaakt en ’s middags lekker op het strand bij Cabana gelegen. We besloten om daar ook maar gelijk een hapje te eten. Na meer dan vier weken heb ik dan eindelijk mijn eerste pizza op: heerlijk ;)
Maandag was weer een prima dag op stage. Ik was al vroeg klaar, dus besloot ik om direct maar door te rijden naar de supermarkt en naar een knutselwinkeltje. Ik moest namelijk piepschuim balletjes hebben om mee te knutselen. Kom ik daar, is de winkel dicht. Echt zo irritant, alle winkels behalve de supermarkten hebben hier een siësta van 2 uur… :S Omdat ik ook nog mijn auto verplicht moest laten wassen (dat moet altijd voordat je je maandelijkse check hebt, en die heb ik deze dinsdag), besloot ik dat dan maar alvast te doen. Dus ik rijd naar de Car Wash, geef mijn autosleutels af en twee man gaat direct mijn auto van binnen en buiten schoonmaken. Dit heeft wel bijna een uur geduurd (en ik daar maar in de hitte wachten…) maar mijn auto was weer helemaal fris! Ondertussen was de siësta voorbij, maar ze hadden geen piepschuim ballen. Omdat ik toch iets ronds moest hebben, heb ik maar 12 tennisballen gekocht. Eenmaal thuis geprobeerd te skypen, maar het internet hier vertoonde nogal kuren… Zo vervelend! ’s Avonds lekker gekookt, nog wat voor stage gedaan en buiten met huisgenootjes gezeten.
Dinsdag mijn langste stagedag tot nu toe: tot 14:00 uur!! Het is natuurlijk logisch dat je na zo’n slopend lange werkdag direct even thuis het zwembad in duikt ;) Helaas was dit maar van korte duur, want ik moest mijn auto laten checken en de huur betalen. Uiteindelijk was de check niet nodig (‘oh, ik vertrouw je wel’). Oké! Thuis voor een huisgenootje gekookt en daarna hebben we lekker een gebakje gegeten ;) Er was eigenlijk niets te vieren, maar we hadden gewoon zin om onszelf daar eens even op te trakteren!!
Woensdag was een rustige dag op stage. Omdat er nog wel redelijk wat dingen op de computer moesten gebeuren (en op stage is een chronisch gebrek aan computers), was ik al vroeg thuis om daar achter mijn laptop te duiken. Ik ben dan ook ’s middags nog drie uur bezig geweest om twee observaties uit te werken. Nadat ik hier helemaal gaar van was geworden (ik kreeg gewoon hoofdpijn van dat achter de computer zitten) was het gelukkig alweer bijna etenstijd. Vandaag wordt er voor mij gekookt, wat een luxe!!
Donderdag was een wat drukkere dag op stage, en ik heb thuis ook nog de hele middag verslagen voor stage gemaakt. ’s Avonds weer gekookt en verder lekker rustig aan gedaan.
Vrijdag, bijna weekend!! Ik was om 14:00 thuis, heb toen even een skype-sessie gehad en ben toen even kort het (donkergroene) zwembad in geweest. Veel langer durfde ik niet omdat het water er echt ranzig uitzag, overal waren algen op de bodem… ’s Avonds werd er gelukkig weer een chemisch goedje ingegooid waardoor het water na een paar uur weer helderblauw was!
Zaterdag: stranddag! ’s Morgens vroeg ben ik eerst even naar de wasserette, de DA en de Top 1 Toys (jaja, ik heb echt alles over voor een piratenoutfit voor op m’n stage!) geweest. Daarna ben ik met een aantal huisgenoten richting Westpunt gereden. Twee huisgenoten moesten nog dingen regelen met betrekking tot hun ex-huurauto, dus uiteindelijk lagen we rond 13:15 op Porto Mari! De weg ernaartoe was erg avontuurlijk: ik heb met m’n autootje diepe en grote kuilen, smalle wegen, bergen en een soort maanlandschap moeten trotseren om er te komen ;) Maar ik word er steeds beter in, en straks in Nederland zal ik nooit meer zeuren over de staat waarin het asfalt verkeerd. Het kan nooit erger zijn dan hier! Het strand was erg mooi, er waren strandbedjes (yes!) en er was een lekker én betaalbaar restaurantje. Je kon er ook perfect snorkelen; ik had ’s ochtends bij de DA een snorkelset gekocht, maar deze was blijkbaar voor kleine kinderen (met een klein hoofd). Die band die om je hoofd moest, schoot telkens los :S Dus heb ik continu met m’n handen m’n duikbril tegen m’n hoofd moeten drukken om toch nog iets van de prachtige onderwaterwereld te zien. Het zag er ongetwijfeld hilarisch uit, maar ik had het er voor over! Prachtige kleine en grotere vissen gezien in alle kleuren die je maar kan bedenken. Ik heb zelfs een platvis gezien! Er was ook best mooi koraal. Na een warme dag op het strand (we lagen pal in de zon) zijn we om 17:30 teruggegaan omdat we onze was nog op moesten halen. We waren nog net op tijd gelukkig. Daarna ben ik met Iris uit eten geweest bij de Burger King (hóe culinair!!) en toen was het zover: er moest een outfit gecreëerd worden voor het feest van die avond: Goud en Fout bij Mambo Beach. Ik had helemaal niets van goud en eigenlijk had ik ook niets fouts… Uiteindelijk heb ik maar mijn pyjamabroekje aangetrokken, aangezien ik samen met twee andere huisgenoten in een kort broekje á la hotpants zou gaan. Nou, dat vond ik wel fout genoeg… Komen we op dat feest, heeft de helft van de mensen zich niet eens aan het thema gehouden. Het was een erg leuk feest met eindelijk eens andere muziek, best veel Nederlandstalig. Daar heb ik op zich geen moeite mee. Dus we hebben daar lekker met z’n allen ‘op een onbewoond eiland’ en ‘ik voel me zo verdomd alleen’ mee staan blèren :) Om 3:00 had ik het wel weer gezien, dus ben ik samen met twee huisgenoten weer naar huis gegaan.
Zondag was het alweer een stranddag, maar dan een strand iets dichter bij huis (Cabana). Eigenlijk hadden we (een aantal huisgenoten en ik) al vroeg willen vertrekken, maar hier in het huis ligt het tempo (vooral na een stapvond) misschien nog wel onder het Antilliaanse niveau ;) Als je om elf uur weg wilt, moet je zeggen dat je om half 10 weg wilt en dan moet je nog maar zien of je om elf uur daadwerkelijk al weg kunt. Af en toe is het best vervelend omdat je nergens vanuit kan gaan qua planning, maar het is wel een goede les: op Curaçao kun je maar beter geen planning maken. We waren aan het begin van de middag op Cabana en gelukkig waren er nog bedjes in de schaduw vrij. We hebben er lekker gerelaxed. Af en toe een duikje, gezwommen naar het vlot, gelezen etc. ’s Avonds ging ik samen met een huisgenootje uit eten bij een visrestaurant langs het strand. De bediening was super vriendelijk en haalde van alles uit de keuken tevoorschijn om te laten proeven. Ik heb een heerlijke red snapper gegeten. Op tafel stond ook een potje met wit spul, het leek een beetje op fijngehakte ui. Toen ik een klein beetje proefde, sprongen de tranen in mijn ogen. Het was echt super pittig, en daar kan ik echt helemaal niet tegen!! Zelfs na twee glazen appelsap brandden mijn mond en keel nog… De rest was gelukkig wel erg lekker! En toen we hadden afgerekend, kwam de eigenaar van het restaurantje aanzetten met een enorme (levende!) kreeft. Of ik hem wilde vasthouden. Tot mijn eigen verbazing heb ik het nog gedaan ook :) Hij was best zwaar en had kleine stekels, en ik was blij toen die man hem weer overnam. Maar ik heb dat beest wel mooi vastgehouden! Het was een erg hilarische en gezellige avond.

Deze week was het echt warm, omdat er vaak weinig wind stond. Daardoor is het erg benauwd. Je moet je tempo daar dus sowieso iets op aanpassen en gewoon wat rustiger aan doen, en ik moet zeggen dat dat me redelijk lukt. Soms irriteer ik me wel echt aan de traagheid van bepaalde dingen hier, maar dat wordt gelukkig steeds minder. Wel loop ik nog steeds veel harder dan gemiddeld, maar ik ben bang dat ik daar verder weinig aan kan en ga veranderen ;)

De beloofde foto’s komen binnenkort, zodra ze op mijn laptop staan.

Ik hoorde dat het bij jullie al herfst is (met lange mouwen, sjaals etc. etc.), dat kan ik me hier nauwelijks voorstellen! Ik zal proberen wat warmte jullie kant op te sturen ;)


Ayo!