Volle maan?!?

Lieve allemaal,

Ga er gerust goed voor zitten, want het is niet echt gelukt om deze week beknopt te beschrijven...
Allereerst onwijs bedankt voor de reacties op mijn vorige verslag! En ik heb zelfs weer post gekregen :-) Blijf hier vooral mee door gaan, dat vind ik alleen maar leuk! Als reactie op Deirdre: de eerste twee weken had ik wel echt last van muggen (m’n onderbenen, vooral m’n enkels maar ook mijn voeten, zaten onder de jeukende bulten); nu wordt ik nog wel gestoken, maar het jeukt gelukkig niet meer zo. Een voordeel is dat de muggen hier niet zoemen, dus 's nachts word je er niet wakker van.

Vorige week zondag heb ik ongepland eens flink uitgeslapen, maar we hadden voor de ochtend toch nog geen activiteiten op het programma staan. Na geluncht te hebben (het ontbijt heb ik maar overgeslagen…) heb ik eigenlijk ’s middags niet veel bijzonders gedaan. We zouden met een groep huisgenoten (ongeveer twaalf in totaal, waarvan slechts één jongen…) tussen drie en vier naar Zuikertuintje (een klein, overdekt winkelcentrum) gaan. Niemand was er nog geweest, maar mijn stagebegeleidster had een routebeschrijving gegeven. Uiteindelijk gingen we pas om kwart voor vijf (:S) weg. De weg hadden we in één keer gevonden, maar toen we er aankwamen bleek dat de winkels daar al om vier uur dicht gingen. Vet balen! ’s Avonds zouden we uit eten gaan bij een studentencafeetje daar in de buurt, dus besloten we om daar dan maar gelijk heen te rijden. Daar was het echt gezellig, we hebben eerst genoten van een heerlijk bittergarnituurtje (!!) en stokbrood met kruidenboter. Daarna voor nog geen €8 van een heerlijk hoofdgerecht genoten. Toen we bijna klaar waren met eten kwamen er ineens een stuk of acht huisgenoten aan die daar ook gingen eten. Dus zaten we daar met bijna het hele huis. ’s Avonds lekker rustig aan gedaan.
Maandag ging het op stage allemaal weer prima, ik was alweer op tijd klaar. Toen bleek dat er bij Wereldstage post voor mij was binnengekomen, super leuk!! Nieuwsgierig als ik ben heb ik die direct uit stage opgehaald. Daarna een paar skype-sessies gehad en nog even gezwommen. Het is hier sinds gister namelijk echt super warm. September is hier de warmste maand, nou dat blijkt wel! Het is nog geen dag september of je kunt je niet verroeren zonder dat het zweet je uitbreekt. Je kunt het dus maar beter lekker rustig aan doen. Af en toe een plonsje namen is al inspanning genoeg. Wat een zwaar leven hier!! :) ’s Avonds hebben we pas laat boodschappen gedaan (zo laat zelfs dat we door het winkelpersoneel op een nogal onvriendelijke manier de winkel zijn uitgewerkt) en hebben we met zeven huisgenoten wraps gegeten. Helaas hadden we nogal weinig inhoud om de wrap mee te vullen omdat er geen tijd meer was om deze in de winkel te pakken. Desalniettemin was het best een lekkere maaltijd.
Dinsdag verliep op stage ook weer zonder problemen. Ik was echt al om 12:15 thuis, omdat er daarna niets meer te doen was. Nou, heel niet vervelend al zeg ik het zelf! Ik ben samen met een huisgenootje die lunchpauze had ook even langs de kamerverhuurder geweest omdat er beneden twee wc’s kapot zijn (en we hebben beneden maar twee wc’s, dus dit is niet echt de meest ideale situatie). Nu moeten we dus al 2,5 dag met zijn dertigen van drie wc’s doen: één in het nieuwe gebouw en twee op de eerste verdieping. Ik hoop dat ze de wc’s snel gaan maken, want dit is geen doen zo. Verder heb ik ‘s middags lekker gerelaxed op mijn kamer (laptopje aan, muziekje erbij en oh ja: ook nog verslagen voor mijn stage gemaakt) en in het zwembad gezwommen. ’s Avonds ben ik geheel ongepland samen met twee huisgenoten bij de McDonalds gaan eten. Een primeur voor mij hier op Curaçao. Het beviel uiteraard prima, want het eten daar smaakt volgens mij over de hele wereld hetzelfde.
Woensdag kwam op stage het meisje aan waar ik samen mee de SOVA-training zou gaan opzetten: Dide. We hebben even kennisgemaakt en met onze stagebegeleidster een rondje door de school gemaakt. Omdat Dide problemen heeft rond haar huisvesting, ben ik na stage nog met haar naar Wereldstage gereden. Toen ze daar klaar was, heb ik haar bij haar huis afgezet en heb ik maar weer eens een (hand)wasje gedaan. Ook nog even lekker gezwommen en gelezen. Rond 7 uur moest er een meisje van stage opgehaald worden en degene die dat zou doen moest plotseling uit eten. Na een halve smeekbede heb ik dus maar besloten haar op te halen (geen idéé waar het was…). Gelukkig gingen er een hoop huisgenoten mee, die moesten eerst boodschappen doen bij de DA! Ja, zelfs die hebben we hier ;-) Toen gingen we gelijk door naar het stage-adres van ons huisgenootje, maar dat ging niet helemaal goed. Het zou ergens langs de Schottegatweg moeten zijn, maar dat is de ring hier op Curaçao en die gaat heel Willemstad door. Toen we al ruim twintig minuten aan het rijden waren en we ergens in een krottenwijk terecht kwamen (in het donker!) bedachten we ons toch dat we wellicht fout zaten. Uiteindelijk zijn we dus veel te ver gereden en was het veel dichter bij huis :S Eenmaal thuis had ik echt onwijze honger, maar koken is hier sinds een paar dagen niet echt leuk meer. We moeten namelijk met 30 mensen 8 kookpitten, ongeveer 6 koekenpannen en 3 steelpannen delen. Nou, dat gaat dus echt niet werken. We koken dus echt in shifts en (de meesten…) wassen direct af, anders hebben de andere huisgenoten geen kook- en eetgerei. Super irritant. ’s Avonds was ik erg moe en heb lekker rustig aan gedaan.
Donderdag was een rustige maar goede dag op stage. Nadat we klaar waren, zou ik Dide afzetten bij een bushalte. Er ligt er praktisch een náást Klein College, maar die ligt aan een grote weg. Ze wilde daar uiteraard liever niet in haar eentje wachten tot er een busje zou komen (een dienstregeling hebben ze hier niet, dus je weet niet hoe lang je moet wachten). Ik zat drie meter verder in mijn auto te wachten tot ze opgepikt zou worden. Daar kreeg ik echt de schrik van mijn leven. Komt er ineens een choller (= verslaafde zwerver) met één goude tand (en verder géén tanden) en slordige dreadlocks op mijn auto afgelopen. Hij gaat bij het raam aan de bijrijderkant staan en wijst met een aansteker naar binnen in de auto. Hij maakt wilde gebaren waaruit ik opmaak dat hij mijn broodje wil hebben (het was lunchtijd dus ik zat mijn broodje te eten). Gelukkig had ik net op tijd mijn deuren vergrendeld (ik had geen twee seconden later moeten wezen), want hij probeerde ook nog de deur open te doen. Ik schudde ‘nee’ en probeerde zo rustig mogelijk te blijven. Na een paar pogingen heeft hij de moed maar opgegeven, en nadat hij nog even uit venijn mijn autospiegel naar binnen had geklapt, liep hij weg. Binnen een paar seconden zat Dide (de enge man ging gelukkig niet op haar af) weer in mijn auto en zijn we snel weggereden. En dat midden op de dag langs een drukke weg! Je moet hier echt altijd op je hoede zijn. Ik heb Dide maar bij haar huisvesting afgezet, want bij haar zat de schrik er ook goed in. Voortaan vergrendel ik mijn deuren dus niet alleen ’s avonds, maar ook gewoon overdag! Eenmaal thuis heb ik nog wat verslagen voor stage getypt. ’s Avonds heb ik niets bijzonders gedaan.
Vrijdag was op stage alweer een dag zonder al te grote problemen, behalve dat ik een ziek kindje had die moest overgeven. Dat was best sneu, maar gelukkig kwam zijn moeder hem al snel ophalen. Na stage heb ik even snel thuis wat gegeten en ben toen gelijk met een huisgenootje doorgegaan naar Zuikertuintje (tsja, we moesten en zouden toch zien wat daar allemaal te beleven valt!). Nou, daar waren we ook snel uitgekeken. Een paar dure kledingwinkels en verder niet veel bijzonders. Daarna nog even naar Bloempot (ook een winkelcentrum, hoe komen ze op die namen?!?) waar we nóg sneller klaar waren. Maar goed, we weten nu wel weer een paar plekjes om lekker uit eten te kunnen ;) ’s Avonds was het Full Moon Party bij Kokomo Beach. Dit is een keer per maand en er schijnen echt onwijs veel mensen (vooral stagiairs) op af te komen. Aanvankelijk had ik helemaal geen zin om er heen te gaan omdat ik had gehoord dat er alleen maar hardcore gedraaid zou worden. Toen bleek dat dit niet het geval was, besloot ik toch maar mee te gaan. Met zo’n beetje het hele huis gingen we op weg naar Kokomo Beach. Eigenlijk wist niemand echt de weg, maar we zijn er toch in één keer goed heen gereden (met alleen maar vrouwen in de auto, een hele prestatie al zeg ik het zelf!). Na vele kuilen en gaten getrotseerd te hebben (op een smal weggetje zonder verlichting) waren we er. Iedereen werd gefouilleerd en daarna kon het feest beginnen. Lekker met de voetjes in het zand onder de palmbomen bij een temperatuur van ongeveer dertig graden: helemaal top! (Klein detail: het was helemaal geen volle maan, een kleine domper..) De muziek was best goed, in ieder geval beter dan in Bermuda. Er was zelfs een dj die op Tomorrowland heeft gedraaid, ene dj Nikolai (??). Het is een erg gezellige avond geworden (misschien ook wel juist omdat ik er van tevoren niet zo’n zin in had).
De volgende dag zouden we met een paar huisgenoten al vroeg richting de Grote Knip (strand richting Westpunt) gaan. Uitendelijk gingen er twee auto’s om kwart voor 11 naar een ander strand dan Grote Knip en ben ik samen met Iris om iets over elven vertrokken richting de Grote Knip (van planningen komt hier echt nooit iets terecht, daar kan ik dus echt niet tegen maar ik zal me er maar aan moeten overgeven…). Nu waren we nog nooit zo ver richting Westpunt gereden (en de verkeersborden hier zijn nog belabberder dan in België) dus je raad het al: we zijn een aantal keer (ik zal niet zeggen hoe vaak…) omgekeerd omdat we dachten dat we verkeerd gingen, waarna we er soms achter kwamen dat we toch goed gingen en we dus wéér moesten keren :S En de wegen waren ook niet altijd even goed, dus we hoopten maar dat we geen lekke band zouden krijgen daar in de middle of nowhere. We hebben twee keer de weg moeten vragen: één man sprak alleen Papiaments en één man maakte ons een illusie armer: volgens hem moesten we nog vet ver rijden. Helaas had hij gelijk… Maar uiteindelijk, na een rit van anderhalf uur (!!), waren we dan eindelijk op de eindbestemming. Joepie! We werden direct beloond door een prachtig uitzicht op super helder water en een wit strand. Het was echt prachtig, ik heb nog nooit zo’n mooi strand gezien…!! We hebben ons daar prima vermaakt, met lekker zonnen (in de schaduw, want in de zon is het veel te warm), zwemmen, naar de varkens kijken (er liepen kleine varkentjes op het strand die appeltjes aan het eten waren die uit de bomen op het zand waren gevallen!) en een vogeltje proberen te redden (helaas was het zo’n hopeloos geval, dat hij het niet heeft overleefd, onwijs zielig zag dat eruit…). Op het strand kwam ik Dide (van m’n stage) nog tegen met haar huisgenoten, dan merk je pas hoe klein het eiland is. Na een tijdje kwamen de andere huisgenoten (die iets eerder waren vertrokken) ook nog gezellig naar de Grote Knip. Toen we daar lagen, hadden we echt een vakantiegevoel. Om half 6 gingen we met zijn allen weer terug, dit keer zijn we maar één keer fout gereden ;) Na een duik in het zwembad om te ontzanden, alweer gekookt en als traktatie daarna een ijsje bij de McDonald’s gehaald. ’s Avonds had ik echt geen zin om mee uit te gaan, met gemiddeld één keer per week ga ik toch al veel meer uit dan in Nederland en ik ben ook even klaar met Bermuda (dat is het enige waar mensen op zaterdagavond heen gaan...). Dus zaterdag relatief op tijd naar bed en dan zondag nog een lekker dagje relaxen.

Uiteraard mis ik Nederland ook best wel. Niet dat ik nou zo nodig terug naar huis wil (op sommige momenten ook wel hoor…), maar meer dat ik zou willen dat m’n familie of vrienden hier zouden zijn om zelf dingen mee te maken die ik meemaak. Gelukkig komen m’n ouders me opzoeken en daar kijk ik dan ook onwijs naar uit! Daarnaast mis ik ook wel de praktische zaken uit Nederland: de douche (het is hier altijd maar weer de vraag of en hoeveel water er uit de kraan komt; je haar uitspoelen is dus soms best een uitdaging), de vaatwasser (luxeprobleem, ik weet het… maar telkens de waterkoker moeten aanzetten omdat je anders geen warm water hebt, is best irritant), een steelpan (we moeten hier met z’n dertigen met 2 steelpannen doen), m’n eigen bed (hier lig ik de halve nacht op het matras omdat al het beddengoed niet past en er na 1x omdraaien vanaf vliegt) en zelfs m’n fiets (ik had niet gedacht dit ooit nog te zeggen, maar het is best lastig om werkelijk álles met de auto te moeten doen). Zo zijn er nog wel meer dingen, maar daar zal ik maar niet te lang over uitweiden. Al met al is het hier toch wel prima uit te houden hoor ;)

Ik zal eindelijk eens wat foto’s plaatsen, kunnen jullie ook eens zien waar ik al vier weken zit! Het zijn niet heel veel foto’s, simpelweg omdat ik gewoon niet heel veel foto’s heb gemaakt tot nu toe (met de gedachte: ik zit hier toch nog wel een tijdje, dus nog tijd zat om foto’s te maken!). Er zitten overigens nog geen foto’s van de Grote Knip tussen, die zijn nog mooier dan de foto’s van de andere stranden. Nu maak ik jullie natuurlijk onwijs nieuwsgierig, maar als ik die foto’s er ook bij zou zetten, zouden jullie té jaloers op me worden en dat wil ik jullie ook weer niet aandoen…! Misschien kan ik jullie daar de volgende keer lekker mee maken. Wordt dus vervolgd :)

Heel veel liefs,
Hanneke