Herkend op het strand

Bon tardi (en voor jullie inmiddels bon nochi),

Alweer ruim een week voorbij, tijd dus voor een vers reisverslag!!

Vorig weekend was het lekker zonnig. Na een paar dagen bewolking ben je daar hier ook best aan toe ;) Zaterdagochtend ging ik met Iris (huisgenootje) al vroeg richting Punda (centrum) om te ‘winkelen’. Nu had ik eigenlijk niets nodig, maar soms is het gewoon heerlijk om lekker door de stad te struinen. We waren er al om 9:10 uur en hebben aardig wat winkeltjes gezien. Er zijn hier feitelijk maar twee soorten winkels: een soort lokale Zeeman waar je redelijk goedkope (op zich soms nog best leuke) kleding kunt kopen én hele dure merkwinkels. Ik heb een strandtas gekocht, nog geprobeerd een paar gulden van de prijs af te krijgen (het was immers bij een marktkraam) maar ik ben niet zo goed in afdingen :) Maar omgerekend heb ik alsnog maar €8,00 betaald; best netjes al zeg ik het zelf. Na een paar uur door Punda te hebben gelopen (en veel foto’s te hebben gemaakt) hebben we even een terrasje gepakt en zijn toen snel weer naar huis gegaan. Het werd immers bloedheet. Thuis even geluncht en rond 14:00 richting Cabana beach (gewoon omdat die het minst ver weg is). Daar lekker genoten van het mooie weer. Samen met Iris ben ik nog naar een soort stenen pier gezwommen, waar we maar met moeite opkwamen en vervolgens bijna uitgleden omdat de stenen nat en dus glad waren. Ook het weer terug in het water springen leverde een hilarisch tafereel op (een soort kikker-sprong om de stenen in het water te ontwijken). Wonder boven wonder zijn we geen van beiden gewond geraakt. Om 18:00 gingen we naar huis, daar even snel gedoucht want we moesten ‘verplicht’ uit eten, ter ere van de verjaardag van een huisgenootje. We gingen alweer bij Pleincafé Wilhelmina eten (tot nu toe ben ik drie keer uit eten geweest en drie keer bij Pleincafé Wilhelmina!). Oké, je kunt er lekker en goedkoop eten maar voorlopig heb ik het daar wel even gezien… Daarna gingen we gelijk door naar Saint Tropez, een luxe zwembad met uitzicht op zee (maar we zagen alleen de lichten van de zeeschepen omdat het al donker was). Overdag schijnt het er echt prachtig te zijn, dus daar ga ik zeker nog een keer heen. Helaas was het feestje bij Saint Tropez niet echt wat we ervan verwacht hadden. Eigenlijk wilde ik daarna wel naar huis, maar aangezien iedereen nog naar Bermuda ging (waar we vorige week ook waren) en ik met een huisgenoot meereed die niet van plan was om nog langs huis te gaan, moest ik verplicht mee uit. Ik had er echt geen zin in en baalde onwijs dat ik niet zelf met de auto was gegaan. Uiteindelijk was het bij Bermuda best gezellig, afgezien van het feit dat ik het op een gegeven moment echt zat was maar dat we tot het eind zijn gebleven en pas om 4:20 thuis waren…
De volgende ochtend gingen we er al om 9:30 uit: er stond een dagje strand op het programma :) Eerst zou een huisgenootje nog langs haar autoverhuurder moeten om de huur te betalen en om de toeter (die eerst continu afging) te laten repareren. Twee andere huisgenoten zouden bij dezelfde verhuurder direct een auto gaan huren. De ellende begon al toen we net onderweg waren: we reden totaal verkeerd. Zelfs ik, met het richtingsgevoel van een blinde vink, had dat door maar ik reed achter een huisgenoot aan die de weg wel zou weten. Nou, niet dus. Ze reed richting het oosten terwijl we richting het westen moesten! We hebben echt een half uur omgereden voordat we op de goede weg zaten. Toen duurde het nog ruim drie kwartier voordat we er waren. Het was inmiddels al over twaalven. Eenmaal bij die verhuurder duurde het nog héél lang voordat alles geregeld was. Ik ben echt blij dat ik een iets duurdere auto heb, maar dan wel in een fatsoenlijke auto rijdt en niet in zo’n barrel als waar de meesten hier in rijden (lees: lichten die het niet doen (en hier wordt het om 19:00 al donker!), geen gordels, krakende deuren, auto die slecht wil starten, geen airco, oude auto vol krassen/deuken en toeter die blijft hangen etc.). Gelukkig heb ik van al deze punten geen last en rijdt mijn Hyundai i10 als een zonnetje! Maar goed, we lagen dus pas om 14:00 uur op het strand: Playa Daaibooi. Een heel mooi lokaal strand richting Westpunt. Aan twee kanten rotsen en een redelijk blauwe zee. Er was helaas weinig schaduw waardoor ik echt lag weg te branden in de zon. Maar dat maakte me allemaal niet uit, want de gedachte dat ze bij het snackbarretje op het strand kroketten verkochten, maakte mij best een gelukkig mens (ik smachtte namelijk al twee weken naar een kroket, best ernstig eigenlijk). Nou, die heb ik daar dus maar even gekocht en lekker opgepeuzeld. Na een paar keer een duik te hebben genomen om af te koelen en op een gegeven moment toch maar de schaduw van een palmboom opgezocht te hebben, gingen we om 17:00 uur weer richting huis. Daar heb ik een duik in het zwembad genomen om te ontzanden en een simpel maaltijdje gekookt. ’s Avonds heb ik vrij weinig gedaan.
Maandagochtend zou ik eindelijk aan de slag gaan met kinderen!! Vandaag heb ik een peuter met autisme begeleid en een groepje kinderen uit groep 5 die extra uitdaging nodig hebben. Het ging best goed voor de eerste keer, al zeg ik het zelf! Helaas komt de SOVA-training (wat eigenlijk mijn hoofdtaak zou worden) nog niet echt op gang. De leerkrachten moeten de leerlingen hier namelijk voor opgeven, maar omdat het schooljaar nog maar net begonnen is kennen de meeste leraren de leerlingen nog niet zo goed. Ik hoop dat ik op den duur wel met SOVA kan beginnen. ’s Middags heb ik getankt, iets waar ik in Nederland echt een hekel aan heb. Hier op Curaçao gaat het net iets anders: je hebt maar twee soorten brandstof (zwart voor diesel en geen voor benzine). Je moet eerst bij de pomp gaan staan, dan stap je uit je auto en loop je naar een loket, waar je doorgeeft bij welk pompnummer je staat en voor hoeveel gulden je wilt tanken. Dat was dus mijn grootste vraag: hoeveel kost een volle tank ongeveer?? Benzine is hier heel goedkoop, en mijn tank zat nog voor 2/5 vol. Ik gokte op 40 gulden (ongeveer €18) en gelukkig bleek dit aardig te kloppen: elf van de twaalf streepjes van de benzinemeter brandden weer ;) Daarna nog even naar een soort lokale Bruna om een krant te kopen (heb ik morgen nodig voor stage). Toevallig kwam ik een reis-woordenboekje Papiaments tegen, die wel behoorlijk prijzig was maar ik vond het een plicht om hem te kopen. Als je hier zit, is het wel leuk om iets van de taal te verstaan (dat wordt denk ik nog best een uitdaging, want het is echt een vreemd taaltje). ’s Middags geskypet en verder vandaag niet veel bijzonders gedaan.
Dinsdag ging het op stage weer prima: ik heb de leerlingen uit groep 7 begeleid die extra uitdaging nodig hebben. Ze gaan samen een krant maken en reageerden super enthousiast! Ook heb ik een tweetal taalzwakke kleuters begeleid, wat erg leuk was om te doen. Na schooltijd heb ik niet echt iets boeiends gedaan. ’s Avonds hebben de nieuwe huisgenootjes als ‘ontgroening’ voor heel het huis pannenkoeken gebakken, dat was natuurlijk niet verkeerd!!
Woensdag weer een goede dag op stage gehad, hoewel ik niet heel veel te doen had. ’s Middags heb ik na een lange tijd weer eens een duik in ons zwembad genomen, wat heerlijk verfrissend was. ’s Avonds maar weer eens gekookt en redelijk op tijd naar bed.
Donderdag had ik op stage al helemaal weinig te doen, maar ik heb me uiteindelijk gelukkig toch nuttig kunnen maken ;) Ik was dus wel weer absurd vroeg thuis… De meesten hebben hier tussen de middag 1,5 uur lunchpauze, dan gaan ze naar huis om daar iets te eten. Wanneer ik dan in hun pauze thuiskom en ze vragen of ik ook pauze heb, kijken ze me nogal jaloers aan als ik zeg dat ik al klaar ben voor die dag! Maar ja, ik kan er ook niet meer van maken… In ieder geval kom ik tot nu toe echt niet aan een 40-urige werkweek, wat ik volgens mijn contract wel zou moeten maken. Tot nu toe vind ik het echter wel prima zo! ’s Middags ben ik met drie huisgenoten lekker naar het strand gegaan, wat echt een vakantiegevoel geeft (op de donderdagmiddag, heerlijk!). Spreekt een jongetje me in zee aan: ‘hé, jij bent toch van Klein College? Ik heb jou in de bieb gezien!’. Echt grappig om te worden herkend op het strand :)
Vrijdag had ik op stage gelukkig wel veel te doen. Na stage moest ik toch echt naar m’n autoverhuurder omdat de ‘afstandsbediening’ van mijn auto al heel de week haperde. Ik had inmiddels al 100 mislukte pogingen gedaan om met dat ding m’n auto open te krijgen (en je voelt je heel stom als je minstens een minuut met dat ding in je handen naast je auto staat terwijl je je auto niet in kunt!). Toen ik namelijk probeerde met de sleutel m’n auto open te krijgen, ging keihard het alarm af… Oeps ;) Maar goed, je zal altijd zien dat bij de verhuurder het probleem ineens verdwenen is, dat was ook dit keer zo :( Gelukkig heb ik de reservesleutel meegekregen, zodat ik weer in één keer m’n auto open- en dicht kan doen. De rest van de dag heb ik verder niet veel bijzonders gedaan, behalve dat ik ’s avonds naar de KFC ben geweest. Iedereen was hier (of in Nederland) al eens naar de KFC geweest, en ik niet. Dus vond ik dat het daar hoog tijd voor werd. Het was op zich prima te eten, maar je zult me er niet snel nog een keer vinden. Eenmaal thuis waren er in een klap tien nieuwe huisgenoten gearriveerd, dus nu zit het huis zo goed als vol (met ongeveer 24 meiden en maar 7 jongens). Dat wordt dus nog even oefenen met namen onthouden. Ik ben benieuwd hoe het zal gaan, met zo veel mensen samen in een huis wonen.
Zaterdag zou ik met een paar huisgenoten een dagje naar het strand bij Mambo gaan. Iris moest echter eerst haar auto laten maken, en aangezien degene met wie ze de auto huurt niet mee wilde, besloot ik maar om mee te gaan. Je kunt iemand moeilijk in zijn eentje helemaal naar Westpunt (ruim half uur rijden) laten gaan. Dus wij daarheen, auto gemaakt (duurde gelukkig niet al te lang) en weer terug. Toen door naar Mambo, waar binnen 5 minuten nog twee andere huisgenoten aankwamen. We hebben er heerlijk gelegen, gezwommen en geluncht. Ook hebben we nog ongeoorloofd in het zwembad van Mambo gezwommen; hier mag je eigenlijk alleen in als je een ligbedje langs het zwembad hebt (en die hadden wij niet), dus mochten wij er niet in. Wisten wij veel. Betaal je 5,25 gulden entree, mag je er niet eens in het zwembad! Wat een geldklopperij… Toen we rond een uur of vijf ’s middags weg wilden, startte de auto van Iris ineens niet meer. Omdat de andere twee huisgenoten de weg niet wisten, ben ik in de auto van Anja gestapt en zijn wij de was op gaan halen (moest vóór sluitingstijd, anders hadden we geen beddengoed gehad) en boodschappen gaan doen. Iris en Ilona hebben toen op de wegenwacht gewacht, die echt super snel ter plaatse was. Na vijf minuten deed de auto het weer. Zij kwamen ook naar de supermarkt. Toen Iris en ik van de supermarkt naar huis wilde, deed de auto het weer niet! Wat een ellende, we hadden het echt gehad met dat ding. Wéér de wegenwacht gebeld, die er dit keer iets langer over deed om te komen… Inmiddels begon het al te schemeren en dan wil je hier eigenlijk niet samen met een ander meisje op een parkeerplaats staan te wachten. Toen het al een tijdje donker was, kwam de wegenwacht eindelijk. Hij heeft de accu aan de praat gekregen zodat we in ieder geval naar huis konden rijden. Wat was ik blij toen ik uiteindelijk thuis was! ’s Avonds thuis gegeten en door naar Bermuda, waar we gratis muntjes voor hadden gekregen omdat het de welkomstparty van onze kamerverhuurder was. Na een best gezellige avond nog een verfrissende duik in het zwembad en om 4:30 toch maar echt gaan slapen.

Het is weer een heel verhaal geworden, de volgende keer zal ik proberen iets beknopter te beschrijven wat ik allemaal heb meegemaakt ;) Tot nu toe staan er nog weinig foto’s op mijn laptop, omdat ik eigenlijk te lui ben om de foto’s van mijn camera op mijn laptop te zetten… Maar ooit zullen jullie vast te zien krijgen hoe (mooi) het er hier uitziet. Wanneer, daar durf ik nu nog geen uitspraken over te doen: op Curaçao is het immers lastig om je aan een afspraak te houden :)

Natuurlijk ben ik ook erg benieuwd hoe het met jullie is, dus stuur gerust eens een berichtje met een update vanuit Nederland!!

Veel liefs,
Hanneke